Martin Simek interviewt Martin Simek ‘Liefde is noch het konijn noch de hoed’ Martin Simek (68) interviewt zichzelf over de liefde. Het bleek voor hem makkelijker om te ontdekken wat liefde níet is dan wat wel. ‘Liefde is het mirakel dat je uiteindelijk alleen als cavia kunt ondergaan.’ door Martin Simek, 12 juli 2017
‘Tussen jou en de waarheid staat je ego’ ‘Wie zijn authenticiteit wil bewaren mag nooit afgaan op het applaus of fluitconcert van de kudde’, houdt Martin Simek zijn kinderen voor. Zelf liep hij ook nauwkeurig uit de maat. door Martin Simek, 14 december 2016
‘Wat mij betreft hoef ik geen naam’ In zijn vaderland Tsjechoslowakije leerde Martin Simek te slalommen om aan de pijlen van het regime te ontkomen. In Nederland doet hij het om de hokjesdans te ontspringen. door Martin Simek, 13 juli 2016
‘Een boom denkt om te beginnen aan zichzelf’ ‘Heb uw naaste lief als uzelf’, kreeg de kleine Martin van zijn katholieke moeder ingelepeld. Het zei hem niets, met een kopstuk van de communistische staatspolitie als buurman. Pas als volwassen man, onder een bloeiende lindeboom, ging het hem dagen. door Martin Simek, 16 december 2015
‘Reizen heette bij ons vluchten’ Pas tijdens de Praagse lente kwam hij voor het eerst in het buitenland, met tennis. Via Oostenrijk ging hij naar Nederland en de zwart-witfilm van zijn jeugd werd op slag een kleurenfilm. Maar eigenlijk heeft hij niet zoveel met reizen. ‘Er is al zoveel te zien en te horen als je stilstaat.’ door Martin Simek, 1 juli 2015
‘De Russen, dat zijn wij’ Alles wat leeft is onvolmaakt, stelt Martin Simek. Aan valse bescheidenheid heeft hij de pest. ‘Ik ben een lul, jij bent een lul. De kunst is om dat te beseffen.’ door Martin Simek, 17 december 2014
‘Is Facebook eigenlijk niet een plofkip?’ Toen de selfie in de mode kwam, was Martin Simek er al weer decennia klaar mee. Als sportman kent hij het adagium: ‘Hardlopers zijn doodlopers.’ Tegenwoordig laat hij het peloton voor gaan. Immers: wie achterblijft, rijdt ook op kop, zij het in tegenovergestelde richting. door Martin Simek, 2 juli 2014
Martin Simek interviewt Martin Simek De kleuter Simek wist feilloos de waarheid van de leugen te onderscheiden, zoals iedereen achter het IJzeren Gordijn. Na veertig jaar Westen constateert hij dat waarheid en leugen in de westerse democratie zo vervlochten zijn dat ze nauwelijks nog uit elkaar te halen zijn. door Martin Simek, 18 december 2013
Doperwtjes naar een olifant gooien Martin Simek heeft in zijn jeugd achter het IJzeren Gordijn de clandestiene Tsjechische humorschool doorlopen, wat de enige manier was om het vol te houden. Er werden geen diploma’s uitgedeeld en in humor ziet hij ook geen onderwerp – zo vanzelfsprekend zit het in zijn bloed. ‘Wie om zichzelf lacht ligt onophoudelijk in een deuk.’ door Martin Simek, 3 juli 2013
‘Ik hoef geen praatjes, ik kijk’ Van jongs af aan bewoonde Martin Simek een lijf dat tot aanwezigheid dwong, letterlijk en figuurlijk. Hij wist niet beter dan dat alle ogen op hem gericht waren. Tot hij ouder werd. ‘Ik geloof dat ik het leuk ga vinden onzichtbaar te worden.’ door Martin Simek, 18 juli 2012
‘Het leven is een doel op zich’ Martin meent eisen te mogen stellen. Zo ook deze keer: ‘Een interview over mijn jeugd? Dan wel door twee jonge mensen, jonger dan 23. Een jongen en een meisje. En via de webcam!’ door Martin Simek, 14 december 2011
Honger is de beste kok Voor een gesprek over eten met Tsjech, Nederlander en Italiaan Martin Simek ben ik hem tot diep in Italië achterna gereisd. We treffen elkaar in Calabrië, waar zijn laatste boek Bloedsinaasappels zich afspeelt. ‘De vechtersbaas en verkrachter laat ik me nu goed smaken’. door Martin Simek, 19 juli 2011
De Berlusconi in mij Anne Branbergen en Martin Simek volgden een jaar lang de man over wie iedereen een mening heeft. Met open, onbevooroordeelde blik, hadden ze zich voorgenomen. Een reconstructie van de samenwerking en de veranderende visie op Italië’s grote kleine man. door Anne Branbergen en Martin Simek, 24 november 2010
‘Stil onder een boom zitten is voor een westerling onhaalbaar’ Praag tijdens het communisme. De kleine Martin Simek wordt door zijn vader uit bed getrommeld: ‘Maak gebruik van je jonge dagen!/ Studeren is je enige wapen!/ Napoleon had aan vier uur slaap genoeg!’ Dan vertrekt vader naar de fabriek om voor straf cementzakken te versjouwen. Wat betekent ‘luiheid’ voor de nu 62-jarige Simek? door Martin Simek, 7 juli 2010
‘Alweer vinden we onszelf geweldig’ Niets is Martin Simek zo vreemd als onvrede en verbittering. Zijn altijd goede humeur wordt vaak als irritant en provocerend ervaren. Op de redactie van De Groene Amsterdammer stapt hij al sinds 1986 vrolijk binnen om zijn cartoon te maken. Dat kan toch niet alleen professionele vrolijkheid zijn? door Martin Simek, 16 december 2009
