Wie leidt Europa in tijden van turbulentie? Frankrijk laat er geen misverstand over bestaan. En deed dat in het verleden ten opzichte van het Verenigd Koninkrijk ook niet.

Duizenden demonstranten in Boedapest strijden een cruciale strijd voor het Europa van vandaag. Wordt hun protest niet meer dan een voetnoot in de Europese parlementsverkiezingen van dit voorjaar?

Wopke Hoekstra verzette zich vorige week in Brussel tegen het Frans-Duitse plan voor een eurozonebudget. Onverantwoordelijk gedrag?

Als het aan Macron ligt, dient de eurozone het laboratorium te zijn voor vernieuwende democratie en partijpolitiek. En dat pakt hij diplomatiek aan.

De belangrijkste politieke les van de Eerste Wereldoorlog, Macron en Merkel? Wees eerlijk over wat er werkelijk gebeurt, en is gebeurd in de muntunie.

De Italiaanse regering wil met haar begrotingsvoorstel een discussie over het politieke idee achter de muntunie. Of dat verstandig is, valt te bezien.

Een ijzeren wet van de Europese integratie: wie naar Brussel gaat, wordt een vreemde. De grote nieuwe Europese uitdaging lijkt juist om de vervreemding te bestrijden.

Terwijl de kaalslag op lokaal en regionaal niveau gewoon doorgaat, is de Brexit voor de haves in Londen vooral een banenmachine. Veel Britten voelen zich gefopt.

De komende verkiezingen voor het Europees Parlement zullen opnieuw bepaald worden door Merkel en Orbán, en dan vooral door ‘hun Europa’s’.

Het uitnodigen van Poetin op de bruiloft van Karin Kneissl, Oostenrijks minister van Buitenlandse Zaken, was goed voor de betrekkingen tussen beide landen. Maar niet zo goed voor Europa.

Hoe krijgen we de controle weer terug gezien het huidige wantrouwen tussen de EU-lidstaten onderling? Macron weet het wel: door te vragen om iets wat je niet kan krijgen.

Lang leverde Merkels eenvoud haar succes en respect op. Maar nu argwaan in binnen- en buitenland toeneemt, lijkt de koelte zich tegen haar te keren.

Niet alleen de Bulgaren zijn bang voor de teloorgang van hun moedertaal bij de Europese integratie. Ook de Engelsen maken zich zorgen over de oppervlakkigheid van het euro-Engels.

Christen-democraten zijn weer in het centrum van de macht in Europa. Maar zij bieden een wankel fundament gebaseerd op ‘useful lies’ volgens Mathieu Segers.

Ze vormden een bevrijde periode, met nieuwe energie en bereidheid tot experimenteren op cultureel en maatschappelijk gebied. Het is onterecht dat de jaren negentig als schuldige worden aangemerkt voor de wereld van nu, met terrorisme, vervagende identiteit en overconsumptie.