De Syrische provincie Idlib vormt de inzet van een even cynisch als complex schaakspel tussen lokale en internationale spelers. Het humanitaire drama is onbeschrijflijk – en het Westen kijkt weg.

In de rubriek Aan de grens bericht De Groene over de laatste cijfers en ontwikkelingen op het gebied van vluchtelingen, migranten en grensbeleid. Deze week: tallozen moeten zien te overleven in de open lucht, in modder en sneeuw met temperaturen onder nul.

Het was wereldnieuws dat Aung San Suu Kyi acte de présence gaf bij het Internationaal Gerechtshof (ICJ) in Den Haag. De Nobelprijswinnares ontkent genocide, luidde de strekking van de berichten.

Myanmar – Volgens de Afrikaanse staat pleegt Myanmar genocide op de moslimminderheid de Rohingya. Maar in Myanmar jaagt dit nationalistische sentimenten aan.

In Syrië worden internationale hulporganisaties in hun werk beperkt door het gewelddadige staatsapparaat. Uit angst hun toegang te verliezen, compromitteren zij zich.

De luchtaanvallen op de provincie Idlib door de Syrische regering en haar bondgenoten gaan maar door. Doelwit: burgers, scholen, ziekenhuizen, reddingswerkers. ‘Ik kijk de dood in het gezicht met alle kracht die ik in me heb.’

Yangon – De radicale boeddhistische monnik Wirathu houdt zich bezig met wereldse zaken: hij steunt de militairen in Myanmar. Nu hij is aangeklaagd wegens opruiing, is hij uit het zicht verdwenen.

Naypyidaw – Het was van meet af aan de vraag hoe ver de prille hervormingen in Myanmar zouden gaan. Journalisten, satirici en activisten worden weer als vanouds opgepakt en een presidentieel pardon lijkt onwaarschijnlijk.

Wereldwijd deed journalist Marie Colvin verslag van de ontberingen die burgers in conflictgebieden moeten doorstaan. Het kostte haar in Syrië het leven. Vriendin en collega Lindsey Hilsum schreef haar biografie.

Terwijl de ogen van de wereld zich richten op de vervolging van Rohingya-moslims in het westen van Myanmar woekeren in het noordoosten oude conflicten verder en laaien nieuwe op. ‘De toekomst oogt donkerder en donkerder.’

Genocide, misdaden tegen de menselijkheid en oorlogsmisdrijven; het VN-rapport over Myanmar legt de situatie genadeloos bloot. Maar wie denkt dat de verantwoordelijke militairen snel zullen worden berecht, komt bedrogen uit.

De White Helmets spelen een cruciale rol als getuigen van oorlogsmisdrijven in Syrië. Die rol komt hun duur te staan. Vuile propaganda, met – veelal door Rusland geregisseerde – aantijgingen en verdachtmakingen, moet de reddingswerkers in diskrediet brengen.

De boeddhistische monniken in Birma zijn voor velen toonbeelden van harmonie en tolerantie. Maar achter die serene aanblik schuilt een afkeer van alles wat ‘buitenlands’ is, zoals de Rohingya.

Het wantrouwen jegens minderheden dat het Birmese leger jarenlang in de samenleving injecteerde, lijkt zijn vruchten af te werpen. Terwijl de wereld ontzet toekijkt hoe de Rohingya’s worden verdreven, prijst het volk de ooit zo gehate troepen.