Naypyidaw – Het was van meet af aan de vraag hoe ver de prille hervormingen in Myanmar zouden gaan. Journalisten, satirici en activisten worden weer als vanouds opgepakt en een presidentieel pardon lijkt onwaarschijnlijk.

Wereldwijd deed journalist Marie Colvin verslag van de ontberingen die burgers in conflictgebieden moeten doorstaan. Het kostte haar in Syrië het leven. Vriendin en collega Lindsey Hilsum schreef haar biografie.

Terwijl de ogen van de wereld zich richten op de vervolging van Rohingya-moslims in het westen van Myanmar woekeren in het noordoosten oude conflicten verder en laaien nieuwe op. ‘De toekomst oogt donkerder en donkerder.’

Genocide, misdaden tegen de menselijkheid en oorlogsmisdrijven; het VN-rapport over Myanmar legt de situatie genadeloos bloot. Maar wie denkt dat de verantwoordelijke militairen snel zullen worden berecht, komt bedrogen uit.

De White Helmets spelen een cruciale rol als getuigen van oorlogsmisdrijven in Syrië. Die rol komt hun duur te staan. Vuile propaganda, met – veelal door Rusland geregisseerde – aantijgingen en verdachtmakingen, moet de reddingswerkers in diskrediet brengen.

De boeddhistische monniken in Birma zijn voor velen toonbeelden van harmonie en tolerantie. Maar achter die serene aanblik schuilt een afkeer van alles wat ‘buitenlands’ is, zoals de Rohingya.

Het wantrouwen jegens minderheden dat het Birmese leger jarenlang in de samenleving injecteerde, lijkt zijn vruchten af te werpen. Terwijl de wereld ontzet toekijkt hoe de Rohingya’s worden verdreven, prijst het volk de ooit zo gehate troepen.

Jarenlang stond Aung San Suu Kyi te boek als voorvechtster van democratie en mensenrechten. Anno 2017 wordt ze steeds vaker opgevoerd als een politica die haar vroegere principes verkwanselt. Kan zij Birma redden?

Nadat het leger in 1962 de macht had gegrepen in Birma werd het schrijven van poëzie een daad van verzet tegen de dictatuur. In Burma Storybook herinnert dichter Maung Aung Pwint zich de repressie.