Tot 6 mei, toen het nog over niks ging, waren ze niet van het tv-scherm af te branden.

De jeugd heeft de toekomst, maar de verkiezing van Camiel Eurlings tot kamerlid roept herinneringen op aan vervlogen tijden. Met ruim twintigduizend voorkeursstemmen kwam de 24-jarige deze week in de Tweede Kamer, waar hij als bewaker van het Limburgs belang de door het CDA-bestuur uitgerangeerde RenÇ van der Linden gaat opvolgen. Door een grootse campagne waarbij hij in een Engelse dubbeldekker iedere uithoek van Limburg bezocht, zorgde Eurlings voor een ware trendbreuk in de verkiezingsuitslag. Terwijl het CDA landelijk sterk verloor en de PvdA totaal genomen in Limburg voor het eerst de grootste partij werd, w¢nnen de christendemocraten in de omgeving van Eurlings woonplaats Valkenburg.

Ria Beckers (1) In De Groene van 15 april complimenteerde Ria Beckers minister Van Aartsen met de ‘kwart’-reductie van het aantal varkens. Weet Beckers dan niet meer dat onder druk van PvdA en VVD de minister zijn maatregel afzwakte naar slechts twintig procent vermindering?

Volgende week woensdag gaat driekwart van Nederland naar het stemhokje - al is daar achter de ramen, op de balkons of in het voortuintje opvallend weinig van te merken.

Van Baalen In ‘Heer Bolk’ (in De Groene van 8 april) staat een pertinente onjuistheid, die door Van Baalen zelf de wereld is ingeholpen, naar het zich laat aanzien. Er staat: ‘Hij kwam deze week met een verklaring waarin hij zegt het slachtoffer te zijn geworden van de schizofrenie van een oude schoolmakker.’

Al sinds 1991 voert journalist Willem Oltmans een niet-aflatende juridische strijd tegen de Nederlandse staat. Oltmans wil dat erkend wordt dat hij al sinds de kwestie-Nieuw-Guinea wordt tegengewerkt door de overheid en eist daarvoor excuses en een schadeloosstelling. In deze open brief roepen prominenten uit de mediawereld en de politiek de huidige regring op haar verantwoordelijkheid te nemen. ..LE Sinds 1991 - toen de Staat een aantal bewijzen vrijgaf - heeft de journalist Willem Oltmans de Staat verzocht een voor beide partijen aanvaardbare regeling te treffen. Zijn vakbond, de NVJ, en hij wilden de zaak toen regelen, maar de Staat, om redenen die wij niet kunnen begrijpen, niet. Oltmans begon een procedure. Sindsdien zijn twee pogingen om de kwestie op een fatsoenlijke wijze te regelen gestrand.

Bij het ter perse gaan van dit nummer bereikte ons het feestelijke bericht dat de Groene-redacteuren Joeri Boom en Sander Pleij door het Genootschap van Hoofdredacteuren onderscheiden zijn met Het Gouden Pennetje. De prijs wordt jaarlijks toegekend aan een jonge journalist - in dit geval aan twee jonge journalisten - die door de verzamelde Nederlandse hoofdredacteuren als bijzonder talentvol wordt gezien. Boom en Pleij stonden aan de wieg van de Liro-onthullingen, die in de laatste maanden van het vorige jaar in De Groene Amsterdammer gepubliceerd werden.

Collega Hans Wijers heeft me laten weten de door mij gewraakte uitlatingen over ‘politiek met een kleine p’ (in De Groene van 25 maart) niet te hebben gedaan. Hij zei in Shanghai tegen een interviewer onder meer: ‘Hier kun je tenminste iets concreets doen.’ ..LE Dat is inderdaad iets anders. Ik heb hem verkeerd geciteerd en dat was niet zorgvuldig. Den Haag, J.P. PRONK

‘Tussen wal en schip’ - een passender titel was niet denkbaar voor het artikel over de brugwachters in Amsterdam (De Groene van 25 maart). Helaas valt er feitelijk veel op aan te merken.

Graag wil ik reageren op het stuk in De Groene van 11 maart, ‘Gien gekkighoid’. Jessica Dip wordt geãnterviewd door Joris van Casteren en ik heb mij daar bovenmatig aan ge‰rgerd. Hoe oud is dat rapport dat zij uit een bureaula haalt? Waarom wordt iemand die graag streekromans leest als achterlijk beschouwd?

In De Groene van 11 maart schrijft Antoine Verbij over Herman de Man. Een kleine aanvulling lijkt op zijn plaats.

Er is een mechanisme in de Nederlandse pers dat benarde politici keer op keer uitstekend van pas komt: de gewoonte om primeurs van de concurrent zo lang mogelijk dood te zwijgen, het liefst zelfs totaal te negeren, in de hoop dat de ontstane consternatie vanzelf weer overvliegt en dat de schande dat de concurrent er eerder mee was snel uit de herinnering verdwijnt. Deze vorm van authentiek Hollandse broodnijd draagt in hoge mate bij tot het rustig voortkabbelende politieke klimaat.

De grootste uitgevers van streekromans: 1.West Friesland, Hoorn: 92 titels per jaar 2.Kok, Kampen: 65 titels per jaar 3.Gottmer & Becht, Bloemendaal: 37 titels per jaar 4.Hardeman, Ede: 31 titels per jaar 5.Luitingh-Sijthoff, Amsterdam: 27 titels per jaar

Links! (2) In mijn omgeving komen veel linkse mensen voor van het type zoals op 21 januari in dit blad raak en meeslepend is beschreven door Herman Franke. Hun regelmatig tot woede aanzwellende verontwaardiging over de onrechtvaardigheden in onze samenleving leidt hen tot een oprecht en bevlogen verlangen de maatschappij ingrijpend te veranderen. Hun daarvoor emotioneel gebalde vuist past naadloos bij de geharnaste autobiografische vorm waarvan de schrijver zich bedient en waarin we hem ademloos volgen op een pad van helaas dubieuze logica.