Cookies op groene.nl

Groene.nl gebruikt cookies om het websitegebruik geanonimiseerd te analyseren en noodzakelijke functionaliteiten zoals inloggen mogelijk te maken. Groene.nl gebruikt geen cookies voor advertenties en deelt geen informatie met adverteerders of social media platformen. Meer informatie is beschikbaar in onze privacy- en cookieverklaring.

Sluiten

  • Weekblad
  • Eerdere edities
  • Zoeken
  • Abonneren
  • Agenda
  • Over De Groene
  • Mijn Groene
  • Inloggen
  • Onderzoek
  • Essay
  • Dichters & Denkers
  • Kunst & Cultuur
  • Data & Debat
  • Columns
  • Luisterverhalen
  • Podcast
  • De Filmclub
  • Het beste over
  • Cartoons
  • Klavers
  • Webwinkel
  • Adverteren
  • Service & Bezorging
  • Archief 1877–1940

  • Weekblad
  • Abonneren
  • Mijn Groene
  • Zoeken
  • Menu
  • Extra artikelen
  • Opnieuw actueel
  • Mijn selectie
  • Leesgeschiedenis
  • Leeslijst
  • Filmclub
  • Agenda
  • Klavers
  • Nieuwsbrieven
  • Uw gegevens
  • Abonnement
  • Uitloggen

auteur

Pelle Matla

Gevelschilder chirac

Het buitenland moest weer weten dat Frankrijk zijn mannetje staat. Dus choqueert Chirac de wereld met zijn kernproeven. Maar hoe staat het met zijn shocktherapie voor de binnenlandse malaise? Daar is sinds zijn verkiezing weinig meer van gehoord. PARIJS - Plotseling staat Frankrijk weer vooraan op het wereldtoneel. Met een zelfverzekerdheid die haast overdreven aandoet windt Chirac in Halifax de G7-top om zijn vuist. Zelfs de protesten tegen de door hem hervatte kernproeven in de Stille Oceaan weet hij te smoren. Het past bij de belofte die hij deed tijdens zijn verkiezingscampagne: dat hij de wereld zou tonen dat Frankrijk internationaal nog steeds meetelt. Maar wat komt er van alle fraaie binnenlandse beloften, de sociale leuzen waarmee Chirac zijn weg naar het presidentschap heeft geplaveid?

Pelle Matla, 21 juni 1995

De Groene Amsterdammer

Onafhankelijk weekblad sinds 1877

  • home
  • deze week
  • zoeken
  • abonneren
  • donatie
  • over
  • service