Heeft verlossing een gezicht? Voor miljoenen christenen zeker, hij heeft een vlassig baardje en halflang sluik haar. Mede dankzij een gebruinde Zweed uit Amerika.

Scherp, geestig en druk gesticulerend groeide kunstenaar Maks Velo uit tot het boegbeeld van Albanië’s voormalige politieke gevangenen.

Asjchabad – Omdat het land doorvoetbalt, zal het aandacht genereren. Tegelijk: de competitie staken is toegeven dat het virus ook in Turkmenistan bestaat, wat president Gurbanguly Berdimuhamedow ontkent.

De Polen ruziën over de vraag wat ze hun kinderen moeten meegeven: moed, strijdlust en patriottisme? Of erbarmen, zelfontplooiing en tolerantie? Splijtzwam: een bronzen tiener met legerhelm.

Tegenwoordig is hij vooral populair onder islamcritici, maar de term ‘joods-christelijke beschaving’ is bedacht om Amerikaanse soldaten te motiveren in hun strijd tegen de nazi’s. Het was een bevel tot tolerantie – en het werkte.

Lefkas – Dertig procent van de Grieken stemde nog steeds op de gedoodverfde verliezer, Tsipras. Dat stemt optimistisch voor wie van de democratie houdt.

Wie een natuurlijke inclinatie tot schuldgevoel heeft maakt graag verontschuldigingen. Of heeft sorry zeggen niets te maken met schuld? Is het gewoon strategie? En zo ja, werkt het? Een zelfonderzoek, door een ziekelijk geval.

Skopje – ‘Noord-Macedonië’, de naamsverandering mag van Griekenland, maar deze is nog niet aangenomen door het parlement in Skopje. Waarom niet?

Vijftig jaar geleden stak een Poolse man zichzelf in brand, uit protest. Afgelopen jaar deed een andere Pool hetzelfde, ook uit protest. Beide verhalen laten zien hoe dicht altruïstisch vrijheidsstreven en egoïstisch escapisme bij elkaar liggen.

Warschau – Poolse ministers hekelen graag publiekelijk de ‘politieke correctheid’ in West-Europa die regeringen ervan zou weerhouden te doen wat goed is voor hun land. Wie Polen vraagt naar hun eigen politieke correctheid krijgt doorgaans een jij-bak om de oren.

Warschau – De nationaal-katholieken hadden beloofd de reputatie van Polen in het buitenland op te poetsen. Inmiddels, twee jaar later, gaat dat poetsen nog niet lekker. Internationale reputatie lijkt het te verliezen van de weerzin jegens de interne vijand.