Cookies op groene.nl

Groene.nl gebruikt cookies om het websitegebruik geanonimiseerd te analyseren en noodzakelijke functionaliteiten zoals inloggen mogelijk te maken. Groene.nl gebruikt geen cookies voor advertenties en deelt geen informatie met adverteerders of social media platformen. Meer informatie is beschikbaar in onze privacy- en cookieverklaring.

Sluiten

  • Weekblad
  • Eerdere edities
  • Zoeken
  • Abonneren
  • Agenda
  • Over De Groene
  • Mijn Groene
  • Inloggen
  • Onderzoek
  • Essay
  • Dichters & Denkers
  • Kunst & Cultuur
  • Data & Debat
  • Columns
  • Luisterverhalen
  • Podcast
  • De Filmclub
  • Het beste over
  • Cartoons
  • Klavers
  • Webwinkel
  • Adverteren
  • Service & Bezorging
  • Archief 1877–1940

  • Weekblad
  • Abonneren
  • Mijn Groene
  • Zoeken
  • Menu
  • Extra artikelen
  • Opnieuw actueel
  • Mijn selectie
  • Leesgeschiedenis
  • Leeslijst
  • Filmclub
  • Agenda
  • Klavers
  • Nieuwsbrieven
  • Uw gegevens
  • Abonnement
  • Uitloggen

auteur

Rein de Wilde

Het theater van de gil de eeuwige efteling

HET IS NIET DE LACH die overal bovenuit klinkt. Al op de enorme parkeerplaats hoor je het geluid dat karakteristiek is voor elk modern pretpark: een mengeling van gillen, gieren en krijsen. Fikse uithalen zijn het, die elkaar snel opvolgen. Uit veel monden tegelijk. Dit collectieve gegil spreekt duidelijke taal: je treedt hier niet een onbenullige speeltuin binnen maar een echt attractie- of avonturenpark, zoals pretparken zichzelf graag noemen. Het avontuur zit in de aanwezigheid van minstens één machine die mensen zo doet schreeuwen: de roller coaster - in Nederland ‘achtbaan’ genoemd, naar de vorm die deze gilmachine had toen hij hier op de kermis werd geïntroduceerd.

Rein de Wilde, 16 september 1998

De Groene Amsterdammer

Onafhankelijk weekblad sinds 1877

  • home
  • deze week
  • zoeken
  • abonneren
  • donatie
  • over
  • service