Vorige week verscheen de Nederlandse vertaling van Robert D. Kaplans ‘The Ends of the Earth’. Een huiveringwekkend verslag van een reis langs de verdomhoeken van de wereld. Wat beweegt iemand om Dantes inferno op te zoeken? Met dank aan Jasper Jacobs, Foeke de Koe en Job van de Sande van de Utrechtse school voor Journalistiek. DE STELLING DAT The Ends of the Earth: A Journey at the Dawn of the 21st Century geen vrolijk boek is, mag gerust een understatement worden genoemd. De bloeddoorlopen ogen van dronken soldaten in Sierra Leone bij een van de ontelbare wegversperringen. De vervuilde steppe aan de voet van de Oezbeekse stad Samarkand, ooit het knooppunt van de Chinese zijderoute. De drie westerse rugzaktoeristen in Cambodja die door de Rode Khmer worden terechtgesteld in de klassieke stijl van de Killing Fields. En vervolgens merkt de auteur droogjes op: ‘We are not in control.’