Cookies op groene.nl

Groene.nl gebruikt cookies om het websitegebruik geanonimiseerd te analyseren en noodzakelijke functionaliteiten zoals inloggen mogelijk te maken. Groene.nl gebruikt geen cookies voor advertenties en deelt geen informatie met adverteerders of social media platformen. Meer informatie is beschikbaar in onze privacy- en cookieverklaring.

Sluiten

  • Weekblad
  • Eerdere edities
  • Zoeken
  • Abonneren
  • Agenda
  • Over De Groene
  • Mijn Groene
  • Inloggen
  • Onderzoek
  • Essay
  • Dichters & Denkers
  • Kunst & Cultuur
  • Data & Debat
  • Columns
  • Luisterverhalen
  • Podcast
  • De Filmclub
  • Het beste over
  • Cartoons
  • Klavers
  • Webwinkel
  • Adverteren
  • Service & Bezorging
  • Archief 1877–1940

  • Weekblad
  • Abonneren
  • Mijn Groene
  • Zoeken
  • Menu
  • Extra artikelen
  • Opnieuw actueel
  • Mijn selectie
  • Leesgeschiedenis
  • Leeslijst
  • Filmclub
  • Agenda
  • Klavers
  • Nieuwsbrieven
  • Uw gegevens
  • Abonnement
  • Uitloggen

auteur

Rinskje Koelewijn

Bij de tegenstander thuis (4)

De Marokkanen Mustapha is chagrijnig. ‘Marokko weg.’ Ja, dat is jammer. ‘Spanje weg.’ Ja, dat is ook jammer. ‘Nigeria weg.’ Ook vervelend, ja. ‘Kameroen weg.’ Arme jongen.

Joris van Casteren, Rob van Erkelens, Rinskje Koelewijn en Peter Vermaas, 1 juli 1998

Bij de tegenstander thuis (2)

Joris van Casteren, Rob van Erkelens en Rinskje Koelewijn, 17 juni 1998

Bij de tegenstanders thuis

De Nigerianen De leden van de Nigerian Football Supportersclub verzamelen bij Emeka thuis. Emeka is een jaar of dertig en woont in de Kleibergflat in de Bijlmer. In de huiskamer een bar, drie leren bankstellen, plastic tuinstoelen en een flatscreen-televisie. De keuken is in de slaapkamer en in de kleinere slaapkamers staan wat tafels en stoelen. Emeka’s huis heeft veel weg van een restaurant.

Joris van Casteren, Rob van Erkelens, Rinskje Koelewijn en René Zwaap, 10 juni 1998

Een week in de eerste klasse

Je kunt met de trein gaan en je kunt Eerste Klasse reizen. Dan kun je zitten. En dan kun je werken. Of vergaat horen en zien je van de mobiele telefoons en de laptop-piepen? Rinskje Koelewijn nam een abonnement en spoorde een weeklang Eerste Klas. Wie waren haar medereizigers? En is Eerste wel leuker dan Tweede? ..LE AMSTERDAM AMSTEL, maandagochtend, 5.55 uur. De zomertijd is net ingegaan. Het is donker en het voelt n¢g een uur vroeger. De eerste trein naar Eindhoven vertrekt om 6.03 uur.

Rinskje Koelewijn, 8 april 1998

De dame van de thee

HELLA HAASSE was nog een meisje toen ze Jan van Lelyveld ontmoette. Ze voelde zich ‘onweerstaanbaar tot hem aangetrokken. 'Hij was het stille water met diepe gronden, dat ik nooit zou kunnen peilen’, schrijft ze over hem in Zwanen schieten, haar laatste boek. Jan van Lelyveld is al zestig jaar haar levensgezel en beste lezer.

Rinskje Koelewijn, 18 februari 1998

En toen was er ruzie

‘WIJ ZIJN NIET geraadpleegd of gekend’, zegt Leon Magnus. Op 2 januari schrijft hij namens 29 orthodox-joodse liefdadigheidsinstellingen een brief aan minister Zalm van Financiën. ‘Wij worden genegeerd’, zegt Micha Eitje, een andere ondertekenaar.

Rinskje Koelewijn en Sander Pleij, 14 januari 1998

‘we groeien onszelf kapot’

MIGGEL, EEN JONGE vrouwtjesdas, woont onder het huis van Jaap Dirkmaat. Het huis staat boven op een stuwwal in Beek-Ubbergen, vlak bij Nijmegen. In de kelder is een kunstburcht gebouwd, met, net als in het echt, een gangenstelsel van drie verdiepingen. Met haar zwart-wit gestreepte snuit hapt de das in Dirkmaats jas. Ze probeert hem haar nest in te trekken. Ze denkt dat hij zijn moeder is.

Rinskje Koelewijn, 17 december 1997

De Groene Amsterdammer

Onafhankelijk weekblad sinds 1877

  • home
  • deze week
  • zoeken
  • abonneren
  • donatie
  • over
  • service