U heeft een theaterstuk opgezet, ‘Portret van de twintigste eeuw’. Is dat niet een soort culturele canon? Edoardo Sanguineti: ‘Dat zou je kunnen zeggen, ja. Het is een serie voorbeelden uit de cultuur van de twintigste eeuw, ook de wetenschappen, de architectuur, de psychoanalyse… Je krijgt een breed scala aan elementen, uit de muziek, de kunsten en de cinema. Het is puur een voorstel. Ik maak een selectie die ik voorleg aan de toeschouwer om aan te vullen en te bekritiseren. Alle auteurs zijn anoniem voorgedragen door acteurs, ik baseer me op geschreven teksten, en ik wissel van hoog tot laag, zeg maar van Schönberg tot de Sex Pistols.