Fresku’s Voordat het te laat is biedt geen grote maatschappelijke visie en het is ook geen theater waarin wordt vernieuwd op het gebied van vorm of structuur. De inzet is veel kleinschaliger: deze voorstelling toont een uitermate boeiende verhalenverteller die iets anders probeert. En aandurft.

Bo Burnham, bekend van zijn politiek incorrecte stand-upvoorstellingen, maakte met zijn regiedebuut Eighth Grade een warme en ironievrije film over een aan sociale media verslaafd tienermeisje.

Er is geen daar daar is niet zomaar een roman over hedendaagse indianen, het is een roman over het belang van mythes, over tradities en de soms verstikkende werking daarvan, over het leven in het huidige Amerika en hoe dat huidige Amerika gevormd is.

Creed II, de nieuwste film in de Rocky-reeks, is theatraal en voorspelbaar, en tegelijkertijd is het een van de beste in zijn soort. In deze films over underdogs en onverzettelijkheid staat de louterende werking van sport centraal.

Op zijn zesde soloalbum weet de Rotterdammer Hef in zijn eigen lome ontspannen stijl terloops maar krachtig het Nederlandse straatleven in te kleuren.

Black Thought klinkt gretig en rapt in hoog tempo over uiteenlopende onderwerpen: de Venus van Milo, zijn grootvader die als slaaf werd verkocht en de gevaren van drugs. Daar gaat ieders vastomlijnde beeld van hiphop.

Will Ashons Chamber Music, over het klassieke debuutalbum van de Wu-Tang Clan, is een wonderlijk mengsel van geschiedenis, research en analyse.

Als de naam James Baldwin opduikt, gaat het vroeg of laat over racisme, over uitgebuite ongelijkheid. Weinigen schreven er dan ook zulke goede essays en romans over.

.Paak laat zijn stem op dit album kraken en juichen, hij rapt, zingt en bouwt een feestje met artiesten als Snoop Dogg, Q-Tip en Kendrick Lamar. Het geheel klinkt alleen over-geproduceerd.

Schokkend, persoonlijk en profetisch: Sinds tweeduizend jaar van Mihail Sebastian. Nu voor het eerst in het Nederlands vertaald.

Hoe willen we dat onze helden verbeeld worden? In Bohemian Rhapsody, de langverwachte biopic van de band Queen, wordt het leven van voorman Freddie Mercury versimpeld en gekuist. De film vertelt niet zijn verhaal, maar dat van de overlevenden.

Bij Pitou blijft elke vorm van opsmuk uit. Het resultaat is een zacht, zuiver geluid dat je misschien al eens eerder hoorde, maar dat niettemin bedwelmt.

Lege harten is een zowel ambitieuze als kille roman over een afgestompt, dystopisch Duitsland in 2025. Maar de thrillerachtige roman kent weinig werkelijke diepgang.

Met minimale middelen, meestal niets anders dan een piano en violen, bouwt hij kleine werelden op. Teder, soms tragisch, en altijd indringend.