De Libi is een komedie die vijftien jaar geleden niet gemaakt had kunnen worden. Vergelijk het met Shouf Shouf Habibi!: dit zijn geen kolderieke buitenstaanders waar we eens om kunnen schaterlachen, deze jochies zijn een wezenlijk onderdeel van onze samenleving.

Herinneringen aan de toekomst: een even vol als energiek boek, dat niet vanaf de eerste bladzijde als een gespreid bedje voor je klaar staat, maar waar je je enigszins naar binnen moet vechten.

Flamagra is tegelijk dromerig en bijna jennerig uptempo, het ene moment verwarrend, dan weer zeldzaam fragmentarisch. Een goede doorsnede van Flying Lotus’ muzikale reikwijdte, met als cruciale toevoeging: nergens voelt dit aan als een eenvoudige herhaling van zetten.

Welke schrijvers kunnen nog leven van hun verkoopcijfers? Ze zullen moeten bijklussen, met lezingen, optredens en schoolbezoek – de zogenaamde ‘Literatour’. ‘Sommige leerlingen kijken enorm uit naar je komst.’

Gaye’s platenbaas vond het album in 1972 te maatschappijkritisch en besloot het niet uit brengen. Waarom is het er nu wel? Alleen al die hoge, loepzuivere stem…

De geschiedenis van de vijftienjarige Billy, die in een straatarm Brits mijnwerkersstadje opgroeit en omringd wordt door armoede en tegenslag, en daarop stiekem een verbond aangaat met een torenvalk (kes) die hij eigenhandig africht, is ruim vijftig jaar na verschijning nog steeds zeer de moeite waard.

Waarom bedient veelbelovend Hollywoodregisseur Jordan Peele zich, na Get Out nu ook met Us, uitgerekend van het horrorgenre?

Fresku’s Voordat het te laat is biedt geen grote maatschappelijke visie en het is ook geen theater waarin wordt vernieuwd op het gebied van vorm of structuur. De inzet is veel kleinschaliger: deze voorstelling toont een uitermate boeiende verhalenverteller die iets anders probeert. En aandurft.

Bo Burnham, bekend van zijn politiek incorrecte stand-upvoorstellingen, maakte met zijn regiedebuut Eighth Grade een warme en ironievrije film over een aan sociale media verslaafd tienermeisje.

Er is geen daar daar is niet zomaar een roman over hedendaagse indianen, het is een roman over het belang van mythes, over tradities en de soms verstikkende werking daarvan, over het leven in het huidige Amerika en hoe dat huidige Amerika gevormd is.

Creed II, de nieuwste film in de Rocky-reeks, is theatraal en voorspelbaar, en tegelijkertijd is het een van de beste in zijn soort. In deze films over underdogs en onverzettelijkheid staat de louterende werking van sport centraal.

Op zijn zesde soloalbum weet de Rotterdammer Hef in zijn eigen lome ontspannen stijl terloops maar krachtig het Nederlandse straatleven in te kleuren.

Black Thought klinkt gretig en rapt in hoog tempo over uiteenlopende onderwerpen: de Venus van Milo, zijn grootvader die als slaaf werd verkocht en de gevaren van drugs. Daar gaat ieders vastomlijnde beeld van hiphop.