Welke schrijvers kunnen nog leven van hun verkoopcijfers? Ze zullen moeten bijklussen, met lezingen, optredens en schoolbezoek – de zogenaamde ‘Literatour’. ‘Sommige leerlingen kijken enorm uit naar je komst.’

Gaye’s platenbaas vond het album in 1972 te maatschappijkritisch en besloot het niet uit brengen. Waarom is het er nu wel? Alleen al die hoge, loepzuivere stem…

De geschiedenis van de vijftienjarige Billy, die in een straatarm Brits mijnwerkersstadje opgroeit en omringd wordt door armoede en tegenslag, en daarop stiekem een verbond aangaat met een torenvalk (kes) die hij eigenhandig africht, is ruim vijftig jaar na verschijning nog steeds zeer de moeite waard.

Waarom bedient veelbelovend Hollywoodregisseur Jordan Peele zich, na Get Out nu ook met Us, uitgerekend van het horrorgenre?

Fresku’s Voordat het te laat is biedt geen grote maatschappelijke visie en het is ook geen theater waarin wordt vernieuwd op het gebied van vorm of structuur. De inzet is veel kleinschaliger: deze voorstelling toont een uitermate boeiende verhalenverteller die iets anders probeert. En aandurft.

Bo Burnham, bekend van zijn politiek incorrecte stand-upvoorstellingen, maakte met zijn regiedebuut Eighth Grade een warme en ironievrije film over een aan sociale media verslaafd tienermeisje.

Er is geen daar daar is niet zomaar een roman over hedendaagse indianen, het is een roman over het belang van mythes, over tradities en de soms verstikkende werking daarvan, over het leven in het huidige Amerika en hoe dat huidige Amerika gevormd is.

Creed II, de nieuwste film in de Rocky-reeks, is theatraal en voorspelbaar, en tegelijkertijd is het een van de beste in zijn soort. In deze films over underdogs en onverzettelijkheid staat de louterende werking van sport centraal.

Op zijn zesde soloalbum weet de Rotterdammer Hef in zijn eigen lome ontspannen stijl terloops maar krachtig het Nederlandse straatleven in te kleuren.

Black Thought klinkt gretig en rapt in hoog tempo over uiteenlopende onderwerpen: de Venus van Milo, zijn grootvader die als slaaf werd verkocht en de gevaren van drugs. Daar gaat ieders vastomlijnde beeld van hiphop.

Will Ashons Chamber Music, over het klassieke debuutalbum van de Wu-Tang Clan, is een wonderlijk mengsel van geschiedenis, research en analyse.

Als de naam James Baldwin opduikt, gaat het vroeg of laat over racisme, over uitgebuite ongelijkheid. Weinigen schreven er dan ook zulke goede essays en romans over.

.Paak laat zijn stem op dit album kraken en juichen, hij rapt, zingt en bouwt een feestje met artiesten als Snoop Dogg, Q-Tip en Kendrick Lamar. Het geheel klinkt alleen over-geproduceerd.

Schokkend, persoonlijk en profetisch: Sinds tweeduizend jaar van Mihail Sebastian. Nu voor het eerst in het Nederlands vertaald.