Het had maar een haartje gescheeld of Russell Means, de charismatische voorman van de American Indian Movement (AIM), was vrijdag 11 november in Antwerpen te gast geweest bij het Vlaams Blok. Means stond als spreker vermeld op de studiedag ‘Verworteling, verankering: Grondslagen voor de 21ste eeuw’, georganiseerd door de extreeem-rechtse Deltastichting. Means, een van de leiders van de Lakota-opstand in Wounded Knee in 1973, werd aangekondigd als Indianen-opperhoofd, cultuurfilosoof, filmacteur en actieleider. De plaats achter zijn naambordje bleef echter leeg, dit tot grote opluchting van de Nederlandse en Belgische ondersteuningsgroepen van Noord-Amerikaanse Indianen.

Vorige week donderdag reikte de Koninklijke Nederlandse Academie van Wetenschappen de A.H. Heinekenprijs uit aan vier wetenschappers en een kunstenaar. Een van de wetenschappers was de Amerikaan Paul Erlich, schrijver van het geruchtmakende boek The Population Bomb, waarin hij pleit voor drastische maatregelen om de bevolkingsgroei onder met name de armen in te dammen. ‘Dwang?’ zo filosofeerde Erlich destijds. ‘Misschien wel, maar dan is het voor een goede zaak.’

DE ‘GENENKOORTS’ heeft toegeslagen. Farmaceutische multinationals en universiteiten stropen alle uithoeken van de wereld af op zoek naar genetisch materiaal. De jacht beperkt zich niet tot planten en dieren. Ook menselijk weefsel wordt naarstig ingeslagen, in de hoop dat er via genetische decodering remedies tegen tal van ziektes en aandoeningen wordt gevonden. Vooral genetisch materiaal van ‘inheemse volkeren’ staat nadrukkelijk in de belangstelling. Door hun isolement zijn hun genen door de jaren heen ‘puur’ gebleven. Daardoor vallen bijzondere eigenschappen eerder op. Erfelijke ziektes kunnen zo eerder worden gedetecteerd en geanalyseerd.

‘Het joodse volk zal verdwijnen.’ ‘Aborigines kiezen zelf voor hun uitsterven.’ ‘Nelson Mandela is een uitzondering.’ Toen Toos Jeurissen ontdekte dat antroposofen dergelijke uitspraken doen, haalde ze meteen haar kinderen van de Vrije School. En begon een kruistocht tegen het gedachtengoed van Rudolf Steiner. Op deze bladzijden haar relaas. Verleden jaar verscheen van Toos Jeurissen Uit de Vrije School geklapt, bij uitgeverij Baal Produktie, Sittard. TOEN EEN Vrije-Schoolmoeder, Angelique Oprinsen, mij voor het eerst aansprak over het racisme in het werkschrift van haar dochter Juliette, leerlinge van Vrije School De Berkel in Zutphen, kon ik me niet voorstellen dat antroposofen er racistische vooroordelen op nahielden. Ik wilde natuurlijk ook niet dat het waar was.