Toni Morrison stelde zich in dienst van haar gemeenschap, iets wat van weinig schrijvers ooit in die mate is verlangd.

De witte mensen in de film Get Out willen de beleving van de zwarte mensen van binnenuit ervaren, alsof ze in hun huid kruipen. Om het vreemde maar verhelderende gevoel te krijgen ineens tot ‘de ander’ te worden gerekend. ‘Zwart is in de mode.’

Alom heerst roman-misselijkheid: onvrede met de ‘knap gemaakte’, aan de fantasie ontsproten roman, die vulgaire fictie met plots en personages en decors. Maar het persoonlijke, essayistische schrijven dat is geworteld in de realiteit is ook niet zaligmakend.