Gerbrand Bakker volgt de ontwikkelingen rond de Brexit met een half oog en oor. Half, omdat hij anders in een constante woede verkeert.

Marja Pruis: ‘Thuis weet men inmiddels wel dat ik niet te bewegen ben richting welke recreatieve uitspanning dan ook – een glijbaan eindigend in een zandbak valt voor mij onder de definitie pretpark – maar in den vreemde – helemaal in Mexico! – moet ik mezelf kennelijk opnieuw manifesteren.’

Verjaardagen worden kinderfeestjes, gesprekken buigen onvermijdelijk richting ovulatie, zwangerschapsyoga en de grootte van gaatjes in drinktuitjes.

Slechte eigenschappen zijn de wratten en knobbels onder je kleren. Niemand ziet ze, tenzij je naakt voor iemand staat. Opheffer doet zijn kleren uit.

Ester Naomi Perquin: ‘De meeste vanzelfsprekendheid wordt nooit afgestraft. Soms lijkt het zelfs andersom: juist wie beseft hoe dun, hoe kwetsbaar alles, hoe makkelijk het misgaat – die wordt daarin bevestigd.’

Ik hoop steeds dat er bij De Eretribune nog wijze woorden vallen over het fenomeen Frenkie. Die vallen niet – of althans, ik hóór ze niet, want het enige waar ik op dat moment nog op kan letten is Aletha Leidelmeijer, de presentatrice.

Als ik niet kan slapen pak ik mijn telefoon en kijk ik naar iemand die net ‘live’ gaat, zoals ze dat noemt. ‘Ik moet dit even met je delen’, zegt ze dan.

Raymond van den Boogaard blogt op ongezette tijden over de boeken die hij zoal leest. Vandaag over de gesprekken tussen de Franse filosoof Denis Diderot (1713-1784) en de Russische keizerin Catharina II.