Sommige levens lijken te klein voor alles wat erin gebeurde. Journalist en reisschrijver Jan Morris, geboren als James, maakte naam bij The Times en trok de hele wereld over, op zoek naar sporen van het Britse Rijk.

Na 2,5 miljoen uren speurwerk greep de politie in 1981 de Yorkshire Ripper. Tijdens zijn proces toonde hij slechts minachting, voor de politie en voor zijn slachtoffers. Hij was de straat aan het opruimen, in opdracht van God.

De hardcore CPN’er en Waarheid-man gaf zijn memoires de titel De man die faalde. Maar hij wist de gekmakende kant van het communisme te tonen, onbarmhartig, maar met mededogen.

Kees Hin, handelsreiziger van het beeld, moet steeds weer hebben gezocht naar een essentie waar hij zelf niet meer in voorkwam. Hij maakte ruim honderd films. K. Schippers werkte jaren met Hin samen.

De Nederlandse Eddie van Halen werd in de VS de gitaarrockgod uit de wildste dromen van iedere gitarist. Van Halen kon zijn gitaar laten gieren, briesen en opstijgen, maar nooit klonk het als muzikaal machismo.

Rode draad in de journalistieke loopbaan van Sir Harold Evans, die van krantenjongen zou opklimmen tot krantenman, was de strijd voor rechtvaardigheid. Zijn gloriejaren kende hij als hoofdredacteur van The Sunday Times.

Juliette Gréco was een gedichtenzangeres voor anderen. Reciteur. En de chansonnière van de tragiek. Ze trok zich op aan de filosofen, schrijvers en dichters die haar interesseerden, en werd zelf een middelpunt van de belangstelling.

Shere Hite betitelde zichzelf als de ‘eerste feministische seksonderzoeker’ – maar dat was ze niet. Wel bracht haar fameuze onderzoeksrapport de seksuele revolutie in een stroomversnelling.

Actrice Diana Rigg werd beroemd in de swingende jaren zestig, het tijdsgewricht waarin ze haar carrière begon als sekssymbool. Maar de Queen of Thorns uit Game of Thrones was vooral een vrouw die spotte met pogingen om haar in te perken tot een specifieke identiteit.

David Graeber bedacht de term ‘bullshit job’, maar stond voor veel meer. Hij was een autonoom denker die na de schuldencrisis voorzag in de behoefte aan een ander perspectief.

Haar taalwetenschappelijke deskundigheid was uitmuntend, en haar voorliefde voor quirky personen evenzeer. Ze werd aangetrokken door wolvenkinderen, tweelingen met een eigen vorm van communicatie, en leerde zelf gebarentaal.

Cesare Romiti, de voormalige CEO van Fiat, bewerkstelligde een belangrijke wending in de Italiaanse geschiedenis. De tweede helft van de vorige eeuw was het speelveld van de Fiat-topman.

Naima El Bezaz leek in een staat van constant verzet. Haar schrijven was een manier om gehoord te worden. Ze weigerde samen te vallen met haar identiteit.

In de bovenkooi is een van de absurde verhalenbundels die Maarten Biesheuvel schreef, over zijn krankzinnigheid en zijn angsten. Maar het absurde overkwam hem ook.

De Amsterdamse nachtclub De School ontpopte zich de afgelopen vier jaar tot uitvalsbasis voor progressieve feestgangers. Uitgaan was hier méér dan aan de toog hangen.