De documentairemaakster en activiste werd in haar jeugd tegen haar wil na de oorlog bij een joodse familie ondergebracht. Het onrecht en de machteloosheid daarover bepaalden Lily van den Berghs keuze in haar latere leven, zoals haar verzet tegen het zionisme.

Ondanks vele literaire prijzen bleef de Nederlands-Caribische dichter Michael Slory zich altijd miskend voelen.

Zelf noemde ze haar rol in de strijd tegen apartheid ‘ondersteunend’, maar Lucia Raadschelders was een cruciale schakel tussen de gevangen zittende Nelson Mandela en de ANC-leiding in ballingschap.

De meeste necrologieën over de 41ste president van Amerika zijn – in het licht van Trump – kritiekloos. Onterecht, want de patriciër bleek vaak bereid zijn principes opzij te zetten voor kortetermijnbelangen.

De al jaren aan een rolstoel gekluisterde regisseur Bernardo Bertolucci overleed deze week onverwacht. Met zijn landgenoot Federico Fellini was hij de wereldtop, samen waren ze goed voor veertien Oscars.

Als geen ander begreep de comicschrijver wat de Amerikaanse samenleving in de jaren vijftig en zestig nodig had: kwetsbare superhelden, continu in tweestrijd over hun identiteit. En die blijken we nog steeds hard nodig te hebben.

Hij werd neergezet als het boegbeeld van het overbewuste, ‘geconstrueerde’ proza. Ten onrechte. Dirk Ayelt Kooiman, oprichter en spil van ‘De Revisor’, was veel meer dan dat.

Kort samengevat – Srebrenica, de puinhopen van Paars – krijgt het politieke leven van Wim Kok iets tragisch. Maar er was in zijn Haagse jaren veel respect voor wat de PvdA-politicus voor elkaar wist te krijgen.

Ze leek niet alleen het eeuwige leven te hebben, maar ook de eeuwige jeugd. Op 1 januari 2020 zou ze honderd jaar zijn geworden. Als je door de telefoon haar stem hoorde, zag je haar voor je in haar glorietijd als actrice.

De Amerikaanse filantroop Jane Fortune gaf vergeten vrouwelijke topkunstenaars de prominente rol in de geschiedenis die zij verdienden. Ze nam revanche op eeuwenlang seksisme in de kunstwereld.

Wars van de verwetenschappelijking van zijn vak bleef historicus Hermann von der Dunk de enthousiaste, ietwat theatrale ‘dirigent van het verleden’. Niet cijfers en details, maar grote visies bepaalden voor hem de geschiedenis.

Het oeuvre van de Roemeense kunstenaar Geta Brătescu bestaat uit niets dan experiment: alsof ze de fase van experimenteren nooit voorbij kwam, of juist altijd wist vast te houden.