Op 29-jarige leeftijd verruilde Carlos Ruiz Zafón geboorteland Spanje voor zijn droomstad Los Angeles. Toch zag hij historisch Barcelona als het ultieme decor voor zijn populaire romans.

Hij waarschuwde al in de jaren zeventig voor de gevolgen van massa-immigratie en doorgeslagen humanisme. De Franse schrijver Jean Raspail nam er niets van terug.

Hij was de door God uitverkoren leider van Burundi, president Pierre Nkurunziza. Vooral in de laatste vijf jaar van zijn leiderschap creëerde hij een angstcultuur.

Slavenhandelaar of filantroop? Sinds deze week ligt Edward Colston met een stuk sokkel op de bodem van zijn ooit zo florerende haven.

Speelfilmregisseur Lynn Shelton was een laatbloeier, ze debuteerde op haar veertigste. Maar de omwegen die ze daarvoor nodig had – fotografie, acteren, schrijven – maakten dat haar films een unieke signatuur hebben: ‘Sheltonian’.

Boekhandel Schimmelpennink aan de Amsterdamse Weteringschans sluit na 28 jaar de deuren. Van een winkel zonder gezicht maakte boekhandelaar Ton Schimmelpennink een speciaalzaak, terwijl hij zelf de literatuur nog moest ontdekken.

Mischa de Vreede werd nogal eens in de eerste plaats voor vrouw aangezien, maar ze was vooral een eigenheimer met een volstrekt eigen toon. Of ze nu romans schreef, verhalen, gedichten of kronieken.

Scherp, geestig en druk gesticulerend groeide kunstenaar Maks Velo uit tot het boegbeeld van Albanië’s voormalige politieke gevangenen.

Dichter Yahya Hassan beschreef met groot succes vanuit een Deense achterstandswijk het moeizame leven van een kind van migranten. Dat deed hij door niemand te sparen – ook zichzelf niet.

Econoom Arnold Heertje legde met zijn vakkennis, scherpe tong en eigenzinnige visie vaak de vinger op de zere plek. Dat leverde zowel bewondering als ergernis op.

Ongemak is wat tot denken aanzet, wat tot kennis leidt; hoogleraar sociologie Johan Goudsblom was er zelf het levende bewijs van.

Het Bretonse dorpje van Asterix en Obelix is na Parijs de meest bezochte plek van Frankrijk, op papier althans. Eigenlijk tekende de afgelopen week overleden Albert Uderzo een stel vroege gele hesjes.

Punker, agitator, vrouwenverslinder, homoseksueel, activist, politicus, dichter, schrijver – zonder scrupules verenigde Eduard Limonov het allemaal in zich.

Geert Hofstede was gefascineerd door culturen in een geglobaliseerde wereld en creëerde de modellen om die te begrijpen. Daarmee kon hij meteen de kritiek in zijn eigen land verklaren – al raakte die hem wel.

De carrière van de Zweedse acteur Max von Sydow was rommelig, met Ingmar Bergman als startpunt en nieuw succes vanaf de eeuwwisseling, toen zijn ouderdom hem extra gravitas gaf.