Walter van der Kooi ziet een stuk meer dan hij in zijn wekelijkse tv-kroniek kan bespreken. Deze keer: vijf nieuwe kinderfilms die worden uitgezonden in de voorjaarsvakantie.

Een ets is soms als een brief. De verteller Rembrandt legde het intieme moment tussen Abraham en Isaak, vader en zoon, vast in een grote verbeelding van ontroering.

Eenzame Deense mannen op zoek naar Thaise vrouwen; in deze coproductie met de VPRO leidt dit thema nu eens niet tot platte reportage. Anderhalf uur lang volgen we de hoofdpersonen gedurende tien jaar van hun leven.

Alle groten hangen er met hun werken op papier: Caspar David Friedrich, Matisse, Veronese, Dürer, maar ook een serie, minder bekende, Russen. Absoluut meesterschap, te zien in Frits Lugts Fondation Custodia, in Parijs.

Liever legt de Amerikaanse journaliste Karina Longworth in haar filmgeschiedenispodcast de weerbarstige werkelijkheid van oud-Hollywood bloot. En die is al bijzonder genoeg.

Rebelse kracht, zonder concessies te doen aan witte kijkers – dat is wat de verfilming van James Baldwins roman uit 1974 door Barry Jenkins (van Moonlight) gemeen heeft met de spannende jaren-zeventigfilms vol seks en geweld.

Walter van der Kooi ziet een stuk meer dan hij in zijn wekelijkse tv-kroniek kan bespreken. Deze keer: De kennis van nu.

De tentoonstelling in het Verzetsmuseum in Amsterdam, met veel foto’s van verzamelaar Gerard Groeneveld, volgt de Duitse inval, vijf dagen lang. Het volkse en gewone beeld van die meidagen blijft verrassend.

De vier makers van BOG. hebben een hypnotiserende, muzikale, meerlagige voorstelling gecomponeerd, geïnspireerd op Perecs roman Een man die slaapt. Aangrijpend onbestemd, alleen jammer van het einde.

Klarendal, Tuinzigt of Katwijk; in twaalf afleveringen worden in Typisch Thorn stadswijken/dorpen geportretteerd. Hardwerkende Nederlanders zonder de onaangenaam polemische lading van die term. Een verademing.

Na jaren stilte – ‘we fuckin’ hated each other’ – besloten de charismatische zangeres/gitariste Laura-Mary Carter en drummer Steven Ansell het voor hun vijfde album anders aan te pakken. Minder gitaar, elektronischer.

Loznitsa toont de brute werkelijkheid van de oorlog in het oosten van Oekraïne, met scènes die hilarisch beginnen, maar onheilspellend eindigen. Wanneer de bommen vallen, schemert de ware aard van de mens door.

Onder hedendaagse kunstenaars wint textiel aan populariteit, vooral als manier om complexe geschiedenissen mee te ontrafelen. Stoffen blijken verbonden met hun culturele, historische en sociaal-economische context.

Recente superheldenverhalen, waaronder enkele films, een toneelmusical en een boek, laten zien dat hun belangrijkste cliché het geloof in een goede afloop is.

Walter van der Kooi ziet veel meer dan hij in zijn wekelijkse kroniek kan bespreken. Deze week: Killing Eve.