Welk perspectief kies je als je een #MeToo-verhaal vertelt? Dat van de dader of het slachtoffer? The Assistant kiest voor het gezichtspunt van de getuige, die ongewild onderdeel is van het systeem dat misbruik mogelijk maakt.

De excellente Iraanse acteur Payman Maadi speelt in deze Franse politiefilm de rol van een immigrant die het land uit moet worden gezet.

In het eerste deel van de reeks, Mangrove, vertelt McQueen het verhaal van de ‘Mangrove Nine’, een groep activisten die in 1970 terechtstond nadat hun demonstratie escaleerde in een rel.

Op deze derde plaat slaat de rapper dezelfde toon aan als in Zomergasten: serieus maar bovenal enthousiast, meer kalmerend dan kritisch.

In deze HUMAN-documentairereeks van Ester Gould en Sarah Sylbing zien we schoolbestuurders, onderwijskundigen, juffen en meesters, ouders en bovenal kinderen.

De collecties van Nicolaas I en Bazilevski maken het grootste deel uit van de tentoonstelling Romanovs in de ban van de ridders bij de Hermitage in Amsterdam.

De kleuren die in het werk van Alan Charlton sluimeren zijn ondoorgrondelijk als water dat glad en kleurloos voorbij stroomt.

Kort voor het uitbreken van het coronavirus verscheen het boek Te voet van de Ierse hersenwetenschapper Shane O’Mara. Wandelen is niet alleen goed voor lijf en leden, maar ook voor onze hersenen.

Het is een spannend gebied waarin S10 zich inmiddels beweegt, minder hard dan het door trap beïnvloede oudere werk, maar nu tegen Nederhop en de filmische, dromerige, bezwerend repetitieve aanpak van Eefje de Visser en Aafke Romeijn.

Weinig levende componisten creëren met een atonaal vocabulaire zulke schitterende, tot de verbeelding sprekende en toegankelijke klankpanelen. Panelen ja – want Atlantis ís als een gigantisch fresco.

In Walter Tevis’ roman The Queen’s Gambit is de hoofdpersoon een onzekere jonge vrouw die schaakgrootmeester wordt. In de gelijknamige Netflix-serie groeit ze uit tot een popcultuur-idool en een sekssymbool. Maar wie is ze echt?

De musea moeten dicht, de IKEA blijft open. De problemen van de cultuursector zijn ook terug te voeren op ideeën bij de overheid over kunstfinanciering. Enkele voorstellen voor verbouwing van het subsidiepaleis.

Istanbul roept de duizeling op van een spiegelpaleis. Gilles Biesheuvel, door Bloos op het podium uitgenodigd om hém te spelen, verzet zich daartegen en kruipt ook in de huid van de vader. Istanbul maakt duidelijk hoe complex en fluïde de werkelijkheid is.

Fireball heeft meer weg van een sciencefiction-spektakelstuk dan een documentaire. We hebben het immers over de verschrikkelijke kracht van de natuur, over het ontstaan en de vernietiging van planeten, over massale uitwissing – en misschien zijn de mensen als volgende aan de beurt.

De verschillende materialen die Günter Tuzina dwars door elkaar gebruikt – dof, glimmend, vet, droog – hebben allemaal hun eigen effecten. We zien een werk slinks groeien terwijl er van dichtbij aan geknutseld wordt.