Het begon met een rijtje dode sparren aan de uiterste rand van het Grundstück van buurman Werner in de Eifel.

Sofie Lakmaker mocht ze van haar coach een vrije trap nooit direct op doel schieten. Niet zelfzuchtig zijn. Kijkend naar Lieke Martens en Vivianne Miedema merkt ze dat daar gelukkig verandering in komt.

Walid, de assistent-kok, stopte even met het snijden van zijn courgettes en zei toen: ‘Big loss, huh?’

‘Op de dag waarop Nederland stemde voor de Europese… Kijk, hier ga ik al de mist in. In die zin dat ik niet weet hoe die zin verder moet.’

Op zijn verjaardag at Gebrand Bakker taart van de bakker in Waxweiler, liep hij anderhalf uur door een druipnat bos met een aantal mensen en twee honden die elkaar niet konden uitstaan en zat hij vier uur in een auto, een rit die alleen werd onderbroken door het eten van een moddervet saucijzenbroodje in Nederweert. Hij werd 57 jaar oud.

De ervaring leert dat wereldliteratuur in vrijwel alle situaties behulpzaam is, behalve de dagelijkse. Als jongens je om twee uur ’s nachts vragen wat je nu precies bent of als de babbelende slotenmaker je gerust probeert te stellen over je seksualiteit en criminele ambities, heb je F. Scott Fitzgerald nooit paraat.

Er worden overbodige films gemaakt en er worden héél erg overbodige films gemaakt. De oplossing is, zoals ik de afgelopen weken gemerkt heb, je aandacht te richten op de zogenaamde arthousefilms.

Gerbrand Bakker volgt de ontwikkelingen rond de Brexit met een half oog en oor. Half, omdat hij anders in een constante woede verkeert.

Ik hoop steeds dat er bij De Eretribune nog wijze woorden vallen over het fenomeen Frenkie. Die vallen niet – of althans, ik hóór ze niet, want het enige waar ik op dat moment nog op kan letten is Aletha Leidelmeijer, de presentatrice.

Depressie heeft niets van doen met somberheid. Somber zijn is niet zo erg.

Minstens een kwart van alle bomen in het herinneringsbos MH17 is dood. Dat zal voor de nabestaanden met een dode boom toch hard aankomen.

Het sinterklaasrijmachtige van sommige gedichten van Slauerhoff is bewust onhandig. Als ze metrisch in orde zouden zijn waren ze vast veel slomer.

‘Ik was bang zoveel van hem te houden dat ik hem zou willen worden; te bidden en God te vragen mij als hem te maken. Noem dit geen liefde, dit is meer dan dat.’

Gerbrand Bakker gaat als ieder jaar naar het Zeeuws Nazomerfestival. Overdag koopt hij een fijne korte broek en de biografie van Bredero, ’s avonds woont hij een met sterren overladen locatievoorstelling bij. ‘Het stuk had bij voorbaat al geen schijn van kans.’