Groene-redacteur Casper Thomas schrijft de komende tijd regelmatig vanuit Washington over het Amerika van Donald Trump. In aflevering twee: de absurditeit van de schuldenlast van Amerikaanse studenten.

De Polen mogen bij de Europese verkiezingen hun oordeel geven over het rechts-nationale bewind van regeringspartij PiS, dat duizenden baantjes voor partijleden heeft opgeleverd, maar ook de immens populaire kinderbijslag.

Rafael Nadal is klaar voor Roland Garros, net op tijd hersteld van weer een blessure. Zondag versloeg hij in Rome ’s werelds nummer 1 Novak Djokovic. Is hij te stoppen op zijn weg naar de twaalfde titel in Parijs? Natuurlijk, zegt tennisexpert Martin Simek geërgerd. Door een nieuwe kwetsuur.

De opkomstcijfers in Nederland voor de Europese verkiezingen zijn al jaren laag. En dat heeft niet te maken met de tevredenheid van de kiezer, zoals Bolkestein ooit beweerde.

Er is volgens de inmiddels afgetreden Mark Harbers, staatssecretaris van Justitie en Veiligheid, geen aanwijzing dat zijn ministerie bewust heeft geprobeerd om zware delicten die door asielzoekers zijn gepleegd weg te moffelen. Hoe dan ook: zijn onzorgvuldigheid is ongelooflijk stom en kwalijk.

Het is echt krankjorum dat publiek gefinancierde media vallen voor de verleiding van de klikbeet. Het debat tussen Rutte en Baudet heeft niets met journalistieke professionaliteit te maken en alles met commerciële kijkcijfermaximalisatie.

Voor de Oostenrijkse schrijver Robert Menasse vertegenwoordigt de Europese Unie de solidariteit van burgers tegen de valse belofte van de natiestaat. Maar de valse belofte is krachtig.

De argwaan tegen de integratie als een weinig democratisch eliteproject is zo oud als het integratieproces zelf. Een verkiezingsdebat tussen nationale leiders waarop niet gestemd kan worden helpt niet.